Με την έλευση του νέου έτους η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και η δικαιοσύνη κινήθηκαν αποφασιστικά για την προσαγωγή σε δίκη των πρωταιτίων και των άλλων πρωταγωνιστών της απριλιανής δικτατορίας. Ήδη στις 14 Ιανουαρίου η Βουλή με ψήφισμά της διακήρυττε ότι «ἡ δημοκρατία δικαίῳ οὐδέποτε κατελύθη» και χαρακτήριζε την κατάλυση της δημοκρατίας στις 21 Απριλίου 1967 ως πραξικόπημα και όχι ως επανάσταση. Άνοιγε έτσι ο δρόμος για την ποινική δίωξη των πρωταιτίων και άλλων στελεχών του δικτατορικού καθεστώτος· την ίδια ημέρα συνελήφθη και φυλακίστηκε και ο Δημήτριος Ιωαννίδης. Ακολούθησε η εξάρθρωση συνωμοτικής ομάδας φιλοχουντικών αξιωματικών στα τέλη Φεβρουαρίου του 1975.
Στις 22 Μαΐου 1975 παραπέμφθηκαν σε δίκη 24 πρωταίτιοι της δικτατορίας. Η δίκη ξεκίνησε στις 28 Ιουλίου στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών υπό την προεδρία του Ιωάννη Ντεγιάννη. Λίγο αργότερα ξεκίνησαν και οι δίκες των βασανιστών καθώς και των υπευθύνων για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Η καταδικαστική απόφαση για τους πρωταίτιους εκδόθηκε στις 23 Αυγούστου 1975. Περιλάμβανε, εκτός από μακροχρόνιες ποινές κάθειρξης, και καταδίκη σε θάνατο για τους Γεώργιο Παπαδόπουλο, Στυλιανό Παττακό και Νικόλαο Μακαρέζο. Δύο μέρες αργότερα, στις 25 Αυγούστου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη μετατροπή της ποινής της θανατικής καταδίκης σε ισόβια κάθειρξη.
ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
